ساعت شنی به من یاد داد
باید خالی شوی تا پُر کنی...
تا پُر کنی کسی را،
دلی را،چشمی را،گوشی را....
خالی کنی خودت را از نفرت تا پُر کنی کسی را از عشق...
خالی کنی دلت را از غم تا پُر کنی دلی را از شادی...
خالی کنی چشمت را از کینه تا پر شود چشمی از آرامش...
خالی کنی گوش هایت را از دروغ تا پر کنی گوش هایی را از زمزمه های عاشقانه ...
و مبادا اشتباه کنی...
مبادا خالی شوی به قیمت لبریزی دیگران...
یادت باشد... 

غضنفررفت نونوایی هیچکی نبود به شاطر گفت :
10 نون میخوام شاطر خواست اذیتش کنه گفت
برو ته صف تا نوبت که شد بهت میدم
غضنفر میگه ای بابا اینجا که کسی نیست
شاطر میگه اینهمه آدمو مگه نمیبینی!
بد یه ساعت منتظر شدن عصابش خورد میشه
با سنگ محکم می زنه به شیشه نونوایی رو میاره پایین
شاطر با عصبانیت میگه هوی مگه مرض داری سنگ پرت میکنی
غضنفر با خنده میگه توی اینهمه آدم از کجا میدونی کار منه!!

گم شده ام
ته دنیا
آنجا که اسمش هیج جا نیست
جایی‌ که لبخند زندگ ی‌ به درهای بسته خورده
و هیچ پنجره‌ای رو به دنیای بزرگتری باز نمی شود
اینجا زمین فقط شور در سینه ‌ات می‌‌کارد و
آسمانش هر چه بادا باد است
اینجا نفس که می‌‌کشی‌
دیوارها خودشان را جلو می‌‌اندازند
تا به جان دقیقه‌ها و ساعت‌ها بیفتی
بشمار روزهای رفته‌ام را عشق من ***

دل در گرفته بودم اورژانسی رفتم دستشویی
دیدم یکی تو دستشوییه داد زدم داداش زود باش 
.
.
.
یارو گفت خمیر دندون نیست که فشارش بدم 
بیاد
باید خودش بیاد:
تو عمرم از این زاویه به قضیه نگاه نکرده بودم.

عشق اگر عشق باشد ؛
هم خنده هايت را دوست دارد ،
هم گريه هايت را ….
هم شادي ات را دوست دارد ؛
هم غم هايت را …
هم لحظه هاي شادابي ات را مي پسندد ،
هم روز هاي بي حوصلگي ات را …
هم دقايق پر ازدحامت را همراهي ميکند ،
هم دقايق تنهايي ات را …
عشق اگر عشق باشد ،
هم زيبايي هايت را دوست دارد ،
هم اخم هايت را در روزهاي تلخي …
هم سلامتت را مي پسندد ،
هم روزهاي گرفتاري و بيماري همراهي ات مي کند …
عشق اگر عشق باشد ،
با يک اتفاق ،
تو را تعويض نمي کند ،
همراهي ات مي کند تا بهبود يابي …
عشق اگر عشق باشد ،
هر ثانيه دستانش در دستان توست ،
در سختي و آساني …
تا ابد

مادربزرگ می گفت : دل هر آدمی دری دارد

می گفت : باید باز کنی در دلت را روی لبخند آدم ها

می گفت : هر کدام از این درها یک کلید بیشتر ندارند