چند وقت است برایت می نویسم، وتو می خوانی...

چند وقت است برایت می نویسم، وتو می خوانی... 
و گاهی تو می نویسی و من می خوانم.....
دوست مجازی من......

چند وقت است برایت می نویسم، وتو می خوانی... 
و گاهی تو می نویسی و من می خوانم.....
دوست مجازی من......
این روز ها درد دل هايمان را به زبان نمی آوریم، تایپ می کنیم...... 
مانده ايم اگر این دنیای مجازی نبود، 
روی دیوار احساس چه کسی می نوشتیم..... 
نامت زیباست، اما افسوس، مجازی هستی..... 
پشت هر یک از این نوشته ها یک نفر نشسته است، می خواند، فکر می کند، گاهی هم گریه می کند، یا می خندد،
برای چند دقیقه هم باشد از دنیای واقعی مرخصی می گیری، می نشینی برای دل خودت....
گا هي هم شب و روز می چرخی در این دنیای رمز دار......
ولی.... 
میدانم قدر تمام لبخند هايت تنها هستی.... 
اگر همدمی بود که مجازی نمی شدی... 
دوست مجازی من بودنت را قدر میدانم.